Hetzelfde gerecht, andere bereiding

In het buitenland kom je behalve typische familie gerechten ook gerechten tegen die wij gewoon in Nederland kennen maar werkelijk compleet anders bereid worden. Soms hebben Matias en ik soort van discussies over hoe iets nou werkelijk is omdat we het beide verschillend maken of het zelfs anders kan heten maar zelfde bereiding is. Vandaag in zelfde gerecht, andere bereiding een van mijn favoriete ‘fast’food. De pizza!

Oké de pizza komt niet uit Nederland noch uit Zuid-Amerika maar vond zijn oorsprong in Italië. De pizza bestond al lang in de vorm van borden gemaakt van brood maar de pizza zoals we hem nu kennen vond pas zijn oorsprong in de 17e eeuw in Napels. Als je wel eens in Italië bent geweest weet je dat je zo ongeveer op elke straat hoek pizza kan kopen, niet een hele pizza maar gewoon een heerlijke punt pizza. Waar wij Nederlanders een frietje met halen, halen de Italianen een punt pizza.

Door de emigratie van veel Italianen in de tweede helft van de 19e eeuw kwam daar ook de mix van de Italiaanse pizza met het Amerikaanse. In Amerika is de pizza een dikke bodem met veel beleg waar in Italië de bodem dun en zo min mogelijk maar met de beste producten is belegd. Je zal in Italië nooit een pizza vinden in de vorm van bbq chicken of hawai, waar in Amerika een pizza met alleen tomaten saus, mozzarella en basilicum waarschijnlijk weinig besteld zal worden.

In Nederland kennen wij voornamelijk de originele versie  van de pizza, namelijk op de Italiaanse manier. Dunne bodem en belegd met goede maar niet teveel producten. Ga je naar de supermarkt voor een diepvries pizza zul je echter ook de keus hebben in de Amerikaanse versie van de pizza, zoals van dr. Oetker? de bbq chicken pizza. Ik heb echter de voorkeur voor de meest simpele pizza bestaande uit tomatensaus, mozzarella, gorgonzola, rucola, parmaham en pijnboompitjes ( oké misschien niet zo simpel) en dan op een zo dun mogelijke bodem met krokante zijkantjes.

In Zuid-Amerika en dan heb ik voornamelijk over Uruguay kan ik maar niet peilen of ze meer de Amerikaanse kant of meer de Italiaanse kant op gaan. In de supermarkt bij de diepvries pizza’s heb je een aardig dunne pizza maar belegd met een ‘kilo’ kaas – de Uruguayanen noemen het mozzarella maar om eerlijk te zijn is het smaakloze plastic kaas, sorry schat-  en ham en waar je pizza besteld voor thuis krijg je een dikke pizza ( vaak nog dikker dan de Amerikaanse) maar alleen belegd met dunne tomatensaus en oregano of met de kilo’s ham en kaas. Ook in Uruguay hebben ze ook nog eens een soort van bodem ( faina heet het) op basis van bloem van kikkererwten zonder iets erop en dat doen ze bovenop hun eigen pizza. Ja snap je hem? een soort van pizza sandwich.

                                                                                         bron: pinterest.com

Het is heel gek die verschillende bereiding van hetzelfde gerecht en de verschillende smaak gewoontes. Als je mijn schoonmoeder in de keuken zet voor pizza komt er gegarandeerd de dikke bodem met alleen dunne tomatensaus met oregano of een pizza met een kilo aan mozzarella en ham, en zet je mij in de keuken krijg je een dunne bodem met een dikke volle tomatensaus en buffel mozzarella met cherry tomaatjes. Hetzelfde gerecht maar een compleet andere bereiding.

Mijn voorkeur gaat absoluut uit naar de echte Italiaanse pizza, waar heb jij de voorkeur voor?