Cold hearted, dat zijn wij Nederlanders volgens Matias en vast ook volgens vele andere Zuid Amerikanen. Dat Uruguayanen meer warm bloed hebben zoals Matias het zelf zegt kun je al zien bij het begroeten van een ander.
Een kus op de wang word er gegeven in plaats van elkaar de hand te schudden. In Argentinië en Brazilië geven ze er twee en in Uruguay geven ze er één. En of je nou iemand kent of niet, de vrouw krijgt er altijd één bij het begroeten. De man daarentegen geeft wel de hand als hij de andere man niet kent. Bij ons in Nederland geef je vaak bij de eerste ontmoeting een hand en daarna is het eigenlijk niks, je geeft geen hand meer als je elkaar ziet maar je geeft ook niet jan en alleman 3 zoenen bij het weerzien. Vaak blijft het bij een hoi of hey hallo groet en de stukje afstand tussen jullie in.
Op verjaardagen in Nederland bij Braziliaanse vrienden kwam ik altijd in de knoei met de begroetingen, want gaf ik ze er nou eentje omdat ze zouden denken dat ik dat gewend was van Matias of gaf ik ze er twee omdat dat was wat hun kennen? Of om het nog ingewikkelder te maken, begroette ik ze gewoon op de Nederlandse manier door op zo’n verjaardag in het algemeen hallo allemaal te roepen of de hand te geven.
Toen mijn broer mijn schoonouders zag besloot hij spontaan Uruguayaans te doen door mijn schoonvader die inmiddels al wel een bekende was te begroeten op de Uruguayaanse manier maar hij gaf er niet één zoals ze dus doen, nee hij gaf er 3 zoals wij Nederlanders zouden doen! Het was leuk bedacht maar het bracht ook een komisch tafereel met zich mee, mijn broer die er enthousiast 3 gaf en mijn schoonvader die al terug ging bij de eerste en toen in de war raakte.
Ook zit ik altijd in dubio bij het meeten van de Nederlanders hier in Uruguay want hoe begroet ik hun dan vraag ik mij altijd van te voren af. Doe ik op zijn Nederlands en geef ik een hand ondanks dat ik ze al online heb gesproken, of begroet ik ze zoals Uruguayanen doen want we zijn tenslotte in Uruguay. Conclusie? Ik doe bijna altijd de Uruguayaanse manier en om eerlijk te zijn begin ik dit een veel betere begroeting te vinden dan onze Hollandse.
Ik merk namelijk dat de Uruguayaanse begroeting een veel vlottere en eigenlijk veel persoonlijker begroeting is. Ja dat persoonlijke eraan kan ook soms in je nadeel werken want soms heb je helemaal geen zin om iemand gedag te moeten kussen of op verjaardagen iedereen zo te begroeten. Maar dat is hetzelfde met de hand schudden en eigenlijk vind ik de hand schudden dan maar een hele afstandelijke begroeting. Je groet diegene wel maar je zorgt er ook voor dat de afstand tussen jullie in blijft, je blijft gesloten.
Ook vind ik het gewoon stoer dat de mannen hier elkaar begroeten met één kus als ze elkaar kennen, zoals ik hierboven al zei die persoonlijke touch eraan. Niks geen iehl je bent een man en ik ook bah getsie gedoe. Er is geen cold heart te bekennen bij de begroetingen van hier en dat is stoer en daar mogen wij ‘cold hearted kaaskoppen’ soms heus wel wat van leren ;)
thelovebagage.wordpress.com 